Η πολύ λαίμαργη φάλαινα που έφαγε τη θάλασσα

Πάτησε τη σελίδα του βιβλίου μας, μετά το εικονίδιο με τη φάλαινα και θα μεταφερθείς σε μία πολυμεσική εφαρμογή όπου μεταξύ των άλλων μπορείς να ακούσεις και να δεις εικόνες και βίντεο με τη φάλαινα

Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διατελεί Ομότιμος Καθηγητής, και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλίων για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία.

Έχει γράψει περίπου 150 βιβλία μεταξύ των οποίων μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία, ενώ έχει συνεργαστεί και με παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία και το Νησί των πυροτεχνημάτων.

Μπορείς τώρα να διαβάσεις ένα διαφορετικό βιογραφικό για τον συγγραφέα που αποκαλύπτει περισσότερα για το συγγραφικό του έργο.

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι εξερευνητής, εφευρέτης και ζογκλέρ μελάτων αυγών. Έχει ανακαλύψει το Νησί των Πυροτεχνημάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουμασιλάνδη, τη Χώρα των Χαμένων Χαρταετών και την Πολιτεία με Όλα τα Χρώματα εκτός από το Ροζ.

Οι γνωστότερες εφευρέσεις του Ευγένιου είναι: ο γαργαλιός (ένα μηχάνημα που σε γαργαλάει όταν είσαι λυπημένος), το ηλεκτρικό ρουφοσκόπιο (ένας συνδυασμός τηλεσκόπιου και ηλεκτρικής σκούπας, με το οποίο όχι μόνο βλέπει κανείς τα αστέρια, αλλά άμα θέλει τα ρουφάει και τα κάνει γιρλάντες), ο φαγώσιμος χαρτοπόλεμος, η μπανιέρα με τις δώδεκα τρύπες, ο ιπτάμενος ανεμόμυλος, η τσουλήθρα με τα σκαλοπάτια, η μελωδική ομπρέλα, το παπιγιόν για νάνους και ο αναδρομικός καθρέφτης (που σε δείχνει όπως ήσουνα πριν από δέκα χρόνια).

Ο Ευγένιος ζει στο Νησί των Πυροτεχνημάτων με τον παπαγάλο του, τη Σύνθια, τον άσπρο του ελέφαντα, τον Πουκιπόν, τη Λιλή, την παρδαλή λεοπάρδαλη, τον Οράτιο Αοράτιο, το αόρατο πράσινο καγκουρό, και άλλους πολλούς γνωστούς και φίλους.

Ο Ευγένιος έχει μία μοναδική συλλογή από κομμάτια παλιών παραμυθιών. Η σπάνια συλλογή του περιλαμβάνει: ένα πούπουλο από το μαξιλάρι που κοιμόταν η πεντάμορφη πριγκιποπούλα, το κορδόνι από το δεξί παπούτσι του παπουτσωμένου γάτου, ένα τούβλο απ’ το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, τα γυαλιά της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και το φυτίλι από το λυχνάρι του Αλαντίν.

Διάβασε τώρα ένα μικρό απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξη του συγγραφέα στη δημοσιογράφο Μαρία Πρωτονοτάριου

Αν ήσασταν υπουργός Παιδείας τί θα αλλάζατε ή τι θα προσθέτατε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα;

Θα ξεκινούσα από μια ριζική αναμόρφωση των σχολικών βιβλίων. Τα περισσότερα σχολικά βιβλία είναι από πλευράς αισθητικής εμφάνισης, εκτύπωσης, σελιδοποίησης και βιβλιοδεσίας φτωχοί συγγενείς των άψογων εκδόσεων τις όποιες έχουν γνωρίσει τα παιδιά και με τις οποίες τα συγκρίνουν. Σαν να μην έφτανε αυτό από πλευράς περιεχομένου είναι συχνά μάλλον βαρετά μονότονα και κουραστικά με αποτέλεσμα το παιδί από τις πρώτες τάξεις του σχολείου να συνδέει την έννοια του βιβλίου με δυσάρεστα και αρνητικά συναισθήματα με συνέπεια τελικά να νοιώθει αποστροφή για οποιοδήποτε έντυπο. Το αντίθετο ακριβώς θα έπρεπε να συμβαίνει. Τα σχολικά βιβλία δηλαδή να είναι αρτιότερα από τα εξωσχολικά, παράγοντες αισθητικής παιδείας και πηγή όχι μόνο μάθησης αλλά και απόλαυσης.

Πώς θα μπορούσαν να γίνουν τα σχολικά βιβλία πιο ελκυστικά;

Πλουσιοπάροχες δόσεις χιούμορ και φαντασίας στη συγγραφή τους σίγουρα θα βοηθούσαν. Ας πάρουμε μια πολύ απλή άσκηση αριθμητικής του τύπου ένα κιλό πατάτες κάνει 300 δρχ. πόσο κάνουν 10 κιλά πατάτες πόσο πιο ελκυστικό θα ήταν αν η άσκηση αυτή δινόταν με ένα διαφορετικό τρόπο. Δηλαδή «όταν ο Πινόκιο λέει ψέματα η μύτη του μεγαλώνει δύο πόντους, πόσο θα μεγαλώσει αν πει είκοσι ψέματα;» Η «Για κάθε δέκα χρόνια που κοιμόταν η ωραία κοιμωμένη χρειάζεται ένα φιλί για να ξυπνήσει. Πόσα φιλιά χρειάζεται αν κοιμάται είκοσι χρόνια» Η άσκηση παραμένει ουσιαστικά η ίδια αλλά ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται διεγείρει αποτελεσματικότερα το ενδιαφέρον και τη δεκτικότητα του παιδιού.

Αν βρεθούν τρόποι το σχολικό βιβλίο να γίνει αισθητικά άρτιο, ελκυστικό από πλευράς εμφάνισης και ενδιαφέρον από πλευράς περιεχομένου, ένας μεγάλος αριθμός παιδιών θα πάψει να αντιμετωπίζει με δυσπιστία αδιαφορία και αρνητικά συναισθήματα και όλα τα άλλα βιβλία.